شاید اولین گیاهی که پس از سبزیهای خوردنی ( که عمدتا در باغچه خانه ها کاشته می شد ) شناختم همین گیاه شاهتره ( شاترّه ) بود . یادم هست که وقتی برای درس خواندن به حوالی شهر و مزارع می رفتم ( که در آن دوران معمول بود ) به سفارش مرحوم مادر بزرگ که این گیاه را به من شناسانده بود مقداری از آنها را جمع میکردم و با خود به خانه می آوردم و مادر بزرگ از آنها در گرفتن عرق چهل گیاه استفاده می کرد . ( خدایش بیامرزد )
و اما شاهتره گیاهی یکساله وبرگهای آن سبز غبار آلود و کوچک و بریده بریده ، گلهای نا منظم به رنگ سفید و به صورت خوشه ای میوه ی آن کوچک کروی کمی گوشتی و پوشیده از دانه های ریز نوک تیز است . به فارسی شاهتره و در کتب سنتی با نام های ، بقله الملک و شاهترج نامبرده می شود. این گیاه در نقاط سایه دار و مرطوب کنار نهرهای آب می روید و در منطقه سبزوار نیز به وفور میتوان شاهد آن بود . که با همین نام و بعضا " شاترّه " نامیده شده است .
شاه تره یک گیاه بومی ایران است و در زبان عربی به آن شاه ترج می گویند و نام علمی آن FUMARIA PARVIFLORA است.
این گیاه کمی تلخ مزه است ولی خواص بسیاری دارد که عمده خواص آن عبارتند از :
- به کبد کمک می کند تا خون را صاف کند. در سلامتی خود کبد نیز بسیار موثر است . صفرا را کم می کند و کبد را پاکیزه می کند.
- این گیاه پاک کننده معده است ، خصوصاً خشک آن موثرتر است. آب برگ آن با عسل و تمبر هندی پاک کننده دستگاه گوارش ، کبد و تصفیه کننده خون است.
- ویتامین C دارد، از این رو مانع خرابی و خونریزی لثه می شود.
- غرغره جوشانده این گیاه برای بر طرف کردن آفت و زخم های دهانی مفید است.
- ضماد خشک آن که با حنا در حمام استفاده می شود، جهت امراض جلدی و خارش پوست و ضدعفونی کردن آن مفید است.
- دمنوش برگها و گل بر عرق آن ارجحیت دارد و دمکرده شاهتره اشتهاآور است.
- از دم کردن آن در قوری و یا ظروف فلزی خودداری شود .
- به یاد داشته باشید مصرف شاهتره نباید بیش از یک هفته باشد.
- در دوران بارداری از آن استفاده نشود .
برچسبها:
صفحه قبل 1 صفحه بعد